Verhaal van Desteny
Desteny (16 jaar) vertelt haar eigen verhaal over eenzaamheid. Ze heeft dit in samenwerking met Kevin Nicholson op papier gezet.
Door mijn autisme vind ik sociale contacten leggen moeilijk en voel ik me vaak eenzaam. Ik vind het lastig om op iemand af te stappen. Bijvoorbeeld om iemand te vragen om wat leuks te doen of om ergens naar toe te gaan. Op de basisschool ging het nog wel, maar op de middelbare school ging het in de tweede klas mis. Ik werd toen veel gepest en dat stopte pas toen ik naar een andere klas ben gegaan.
Dit heeft veel gedaan met mijn zelfvertrouwen en daar heb ik nu nog last van. Wel heb ik één beste vriendin. Mijn band met haar is heel goed en we zijn al 14 jaar beste vriendinnen. Ik ben er heel trots op dat we nog steeds heel goed met elkaar kunnen omgaan! Bij haar kan ik altijd terecht. Thuis voel ik mij niet eenzaam, dan is mijn moeder er voor mij en met mijn bonusvader kan ik goed opschieten. Soms komt mijn bonuszus langs en gamen we samen.
De huisdieren zijn heel belangrijk voor mij. Vooral de grote herdershond voelt mij feilloos aan, komt bij me zitten en troost me. Door de dieren te knuffelen voel ik me rustig en ontspannen. Ik hou van dieren want die oordelen niet.
Nu gaat het wat beter met me. Ik ben druk bezig om mijn gedrag te veranderen, want soms kan ik heel boos worden naar mijn moeder toe. Ik bezoek het autismecafé in Emmen en dat is fijn!
Het komende schooljaar begin ik op een nieuwe school, want ik ben geslaagd en ga Dierverzorging doen! De stap naar de nieuwe school vind ik spannend. Gaat het mij lukken om bij de groep te horen, zonder dat ik mijzelf helemaal moet veranderen? Want ik ben wie ik ben en dat is helemaal okay. Ik ben Desteny, 16 jaar, horrorliefhebber, tikkie stoer, kan heel mooi tekenen en schilderen en heb een hekel aan onrecht. Ik wil heel graag wat meer vrienden maken, hopelijk gaat dat lukken.